Επιστροφή στο σχολείο μας και πάλι μετά από τις διακοπές με μια βδομάδα καθυστέρηση λόγω του χιονιού και της παγωνιάς. Ξεκουραστήκαμε
αρκετά, και επιστρέψαμε ανανεωμένοι στο
σχολείο με φωτεινά χαμόγελα, ζεστές
αγκαλίτσες, φιλάκια και πολλές πολλές ευχούλες!!! Είχαμε να πούμε πολλά να
πούμε …
Η παρεούλα μας και πάλι "πλημμύρισε" από
χαρούμενες φωνούλες. Κουβεντιάσαμε, ανταλλάξαμε τρυφερές ευχές και για να μας πάει
καλά η χρονιά κόψαμε τη δική μας βασιλόπιτα. Προτού όμως την κόψουμε αναφερθήκαμε
στο έθιμο της βασιλόπιτας που σύμφωνα με το
ελληνικό έθιμο, η Βασιλόπιτα κόβεται σε οικογενειακή συγκέντρωση αμέσως
με τον ερχομό του νέου έτους.
Μετά την αλλαγή του χρόνου στις 12:00 τα μεσάνυχτα, σβήνουν
τα φώτα και μετά ένα λεπτό ξανά ανάβουν ευχόμενοι και αντευχόμενοι όλοι
"χρόνια πολλά" και 'ευτυχισμένο το νέο έτος".
Η Βασιλόπιτα στο τραπέζι και ο νοικοκύρης αφού την σταυρώσει
με το μαχαίρι τρεις φορές αρχίζει να τη κόβει σε τριγωνικά κομμάτια… της
οικογένειας ή φίλων και συγγενών με πρώτο κομμάτι του σπιτιού (ή του Χριστού
της Παναγίας και του Άι Βασίλη…
Κατά την θρησκευτική λοιπόν παράδοση κάποτε στη Καισαρεία
της Καππαδοκίας στη Μικρά Ασία που δεσπότης
ήταν ο Μέγας Βασίλειος ήλθε να την καταλάβει ο Έπαρχος της Καππαδοκίας
με πρόθεση να τη λεηλατήσει. Τότε ο Μέγας Βασίλειος ζήτησε από τους ανθρώπους
της πόλης του να μαζέψουν ότι χρυσαφικά μπορούσαν προκειμένου να τα παραδώσει
ως “λύτρα” στον κατακτητή. Όταν ήρθε να
παραλάβει τα χρυσαφικά ο κατακτητής έγινε θαύμα και ο Άγιος Μερκούριος με
πλήθος Αγγέλων απομάκρυνε τον στρατό του. Προκειμένου όμως ο Μέγας Βασίλειος να
επιστρέψει τα χρυσαφικά μη γνωρίζοντας
σε ποιόν ανήκει τι, έδωσε εντολή να ζυμώσουν μικρά ψωμάκια στα οποία τοποθέτησε μέσα χρυσαφικά και τα μοίρασε στους κατοίκους την επομένη του εκκλησιασμού.
Το γεγονός αυτό έφερε μεγάλη και από
τότε συνεχίσθηκε η παράδοση αυτή την ημέρα της γιορτής του Αγίου και Μεγάλου
Βασιλείου να κόβουμε βασιλόπιτα.
Έφτασε η ώρα της κοπής της βασιλόπιτας. Μία για το 1ο τμήμα μία για το 2ο τμήμα και μία για τις κυρίες.
Η κυρία Στέλλα κόβει τη βασιλόπιτα του 1ου τμήματος
Η κυρία Στέλλα κόβει τη βασιλόπιτα για τις κυρίες
"Πούντο πούντο το φλουράκι..."
και οι τυχεροί της χρονιάς!!!
Κάποια από τα έθιμα της Πρωτοχρονιάς είναι και το ποδαρικό,
τα γούρια, το σπάσιμο του ροδιού με σκοπό να φέρουν καλοτυχία, πρόοδο και υγεία
στην οικογένεια και θεωρούνται ότι
ξορκίζουν την κακοδαιμονία.
Το ρόδι είναι σύμβολο αφθονίας, γονιμότητας και καλής τύχης...
Σε πολλά μέρη της Ελλάδας κρεμούν στο κάθε σπίτι, από το φθινόπωρο, ένα ρόδι.
Ανήμερα της πρωτοχρονιάς παίρνει ο νοικοκύρης του σπιτιού το ρόδι στην τσέπη πηγαίνει στην
εκκλησία... όταν επιστρέφει έξω
από την πόρτα κάνει την ευχή: "με υγεία, ευτυχία και χαρά το νέο έτος και
όσες ρώγες έχει το ρόδι τόσες λίρες να έχει η τσέπη μας όλη τη
χρονιά" το σπάει σε μια γωνιά πετώντας το με δύναμη στο πάτωμα, για να
ροδίσει όλη η χρονιά και μπαίνουν όλοι
μέσα στο σπίτι με το δεξί πόδι κάνοντας το ποδαρικό, ώστε ο καινούργιος χρόνος
να τα φέρει όλα δεξιά, καλότυχα.
Όλοι μαζί έξω στην
αυλή για το καλό της χρονιάς να σπάσουμε
το δικό μας ρόδι…
Η κυρία Νοπη σπάει το ρόδι και τα παιδιά κάνουν ευχή:: "Με υγεία, ευτυχία και χαρά το νέο έτος και όσες ρώγες έχει το ρόδι τόσες λίρες να έχει η τσέπη μας όλη τη χρονιά"
Πατήστε επάνω στο βίντεο για να ακούσετε...
Επιστροφή γρήγορα στην τάξη γιατί κάνει και πολύ κρύο... μπήκαμε με το δεξί "για υγεία,
ευτυχία και χαρά το νέο έτος" και φτιάξαμε τα δικά μας γουράκια - πέταλα με αλατοζύμι.
Υλικά:
1 κούπα αλάτι
2 κούπες αλεύρι
1 κουταλιά της σούπας λάδι
Όλα τα υλικά σε μια λεκάνη και ζυμώνουμε πολύ καλά...
Κάνουμε μπαλάκια, τα ανοίγουμε με τον πλάστη και με κουπ πάτ φτιάχνουμε τα πέταλα...
Τα ψήνουμε στους 150 βαθμούς σκεπασμένα με αλουμινόχαρτο για μισή ώρα...
Τα βάφουμε με τέμπερα κόκκινη...
με χρυσή τις τρυπούλες... τα στολίζουμε με χσρυσόσκονη και χαντρούλες και έτοιμα τα γουράκια μας!!!
Παίξαμε με τους αριθμούς σχηματίζοντας το 2017 και σε φύλλο εργασίας το αναγνωρίσαμε, το κυκλώσαμε και το γράψαμε.
Καλή χρονιά και του χρόνου!!!
