6 Μαρτίου Πανελλήνια
ημέρα κατά της βίας στο σχολείο
Η 6η Μαρτίου έχει καθιερωθεί από το Υπουργείο Παιδείας ως
Πανελλήνια Ημέρα κατά της σχολικής βίας και του εκφοβισμού.
Ο όρος «εκφοβισμός και βία στο σχολείο» (school bullying)
χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια κατάσταση, κατά την οποία ασκείται
εσκεμμένη, απρόκλητη, συστηματική και επαναλαμβανόμενη βία και επιθετική
συμπεριφορά, με σκοπό την επιβολή, την καταδυνάστευση και την πρόκληση
σωματικού και ψυχικού πόνου σε μαθητές από συμμαθητές τους, εντός και εκτός
σχολείου.
Με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας κατά της Σχολικής Βίας διαβάσαμε το παραμύθι της Ειρήνης Καμαράτου-Γιαλλούση "Ο Μυτόγκας" (εκδ.
Ψυχογιός)...
που βρήκαμε στο διαδίκτυο σε βίντεο στο blog της κ. Τάνιας Μάνεση στη διεύθυνση: http://taniamanesi-kourou.blogspot.gr/2015/03/blog-post_4.html
Για να δείτε το βίντεο πατήστε Εδώ
Ο ΜΥΤΟΓΚΑΣ
(ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΜΑΡΑΤΟΥ –ΓΙΑΛΟΥΣΗ)
Με λένε Μιχάλη, αλλά στο σχολείο με φωνάζουν Μυτόγκα,
μαντεύετε γιατί;
Επειδή έχω μύτη μεγάλη και στραβή.
…κι η δασκάλα να εξηγήσει προσπαθεί: << Αυτό που έχει σημασία είναι η εμφάνιση η
εσωτερική>>.
Μα εγώ στʼ αλήθεια απορώ.
Τι να σημαίνει άραγε αυτό;
Αν έχεις δηλαδή όμορφη καρδιά ή κόκκαλα γερά… είσαι όμορφος εσωτερικά;
Τη μαμά μου ευθύς ρωτώ και απάντηση παίρνω στο λεπτό:
<<Αγάπη μου γλυκιά, όταν έχεις αισθήματα καλά, τότε
έχεις καλή καρδιά κι όλος ο κόσμος σε αγαπά>>.
Νομίζω πως κατάλαβα καλά. Για να δείχνω ότι έχω αισθήματα
καλά , θα χαμογελάω πλατιά.
Έτσι , όλοι θα με θαυμάσουν και τη μεγάλη μου μύτη θα
ξεχάσουν…
Πήγα λοιπόν στο σχολείο με ένα χαμόγελο πλατύ, μα άρχισε
πάλι η κοροϊδία και εγώ πήγα να μιλήσω στην κυρία…
<<Δεν φτάνει που έχεις μύτη μεγάλη και στραβή, τώρα
έγινες και καρφί;>> Με ρώτησε αμέσως ένα παιδάκι στην αυλή.
Μα τι να κάνω ; ΤΙ;
Μήπως να κεράσω όλους γλυκά, καραμέλες και ζαχαρωτά;
<<Παιδιά ο Μυτόγκας έφερε γλυκά !>>
Μα αντί ένα <<ευχαριστώ>> να πουν , άρχισαν πάλι
μυτόγκα να με αποκαλούν.
Θύμωσα και εγώ πολύ και τις καραμέλες πήρα πίσω στη στιγμή.
Μήπως να προσφέρω τη βοήθειά μου , όπως οι γιατροί του
κόσμου, που δουλεύουνε σκληρά χωρίς να παίρνουνε λεφτά…
Την επόμενη μέρα στου σχολείου την αυλή ευκαιρία μοναδική!
Φίλος πέφτει και το γόνατο χτυπάει. Τρέχω ευθύς και πάνω
στην πληγή βάζω ιώδιο πολύ…
κι ακούγεται τότε μια κραυγή:
<<Σταμάτα, Μυτόγκα, ΜΗΗΗΗ!>>
Και μια μέρα ξαφνικά, κοριτσάκι ντροπαλό έρχεται στο
σχολειό.
Έχει το ένα του πόδι πιο κοντό και είναι μάλλον σκυθρωπό.
Σκέψη κάνω θλιβερή :<<Ωχ, ωχ,ωχ! Τώρα θα κοροϊδεύουν
και αυτήν>>.
Ευθύς τρέχω εγώ κοντά της , φίλος της γίνομαι καλός και πολύ
υποστηρικτικός.
Η καινούρια μου φίλη άρχισε σιγά σιγά να χαμογελάει και μια
μέρα που ποτέ δε θα ξεχάσω μου λέει τρυφερά:
Έχεις μυτούλα πολύ γλυκιά…
Μου σκάει κι ένα γλυκό φιλί και γίνομαι κόκκινος από ντροπή…
Από κείνη την ημέρα όλα άλλαξαν για μένα: Κανείς δε με λέει
πια Μυτόγκα, με φωνάζουν Μιχάλη ή Μιχαλιό και για την καλή μου την καρδιά, μου
έδωσαν και μετάλλιο χρυσό.
Και έζησε ο Μιχάλης καλά κι εμείς καλύτερα…
Τι ήταν αυτό που έκανε λυπημένο τον Μιχάλη;
-Τον κορόιδευαν γιατί είχε μεγάλη μύτη
- Ο Μιχάλης έκανε πολλές προσπάθειες να τους πλησιάσει αλλά τα παιδιά συνέχιζαν να τον κοροϊδεύουν και του τσαλάκωναν την ψυχούλα του, του "έσκιζαν την καρδούλα του με όλα αυτά τα άσχημα που
άκουγε.
Ποια ήταν τα συναισθήματά;
-Λύπη...
-Πόνο...
-Κλάμα...
-Θυμό...
-Φόβο...
.
Σε ποιον μίλησε ο Μιχάλης;
-Το είπε στη μαμά του και τον συμβούλεψε πως αυτό που έχει σημασία είναι ο εσωτερικός μας κόσμος, η καλή καρδιά, η αγάπη και η καλοσύνη
Τι συνέβη και όλα άλλαξαν;
-Κατάλαβαν όλοι την αδικία, ότι
είμαστε διαφορετικοί, σπουδαίοι και μοναδικοί και πως η ΑΓΑΠΗ είναι το μυστικό
για να ζούμε όλοι χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι, και μάλιστα στο τέλος του έδωσαν και μετάλλιο και κανείς ποτέ δεν τον ξανά κορόιδεψε..
Ποια συναισθήματά ένιωσε όταν τον αποδέχτηκαν και δεν τον κορόϊδευαν;
Αγάπη...
Ευτυχία...
Καλοσύνη...
Γέλιο...
Προβληματισμός: "Τι θα κάνω αν δεχτώ βία και σχολικό εκφοβισμό" Αποφάσεις από τα
παιδιά: "Δε φοβόμαστε… Θα μιλήσουμε σε κάποιον μεγάλο"
Κατασκευή αφίσας...
Σχεδιάσαμε δύο ανθρωπάκια...
ο Μιχάλης πριν λυπημένος και κλαμένος..
και ο Μιχάλης μετά, χαρούμενος και γελαστός...
Είπαμε στο Μιχάλη λογάκια άσχημα:
"Είσαι απαίσιος, είσαι βλαμμένος, είσαι ανόητος,είσαι ηλίθιος, δεν σε αγαπάω, είσαι καρφί, μυρίζεις άσχημα, έχεις μεγάλη μύτη, δε σε θέλω για φίλο μου... και κάθε φορά που του λέγαμε κάτι άσχημο η καρδούλα του σκιζόταν και πονούσε πολύ..."
Δώσαμε ένα φιλάκι στη μυτούλα του Μιχάλη και του είπαμε στον Μιχάλη λογάκια όμορφα:
"Σ' αγαπάω, μυρίζεις όμορφα, θέλω να σε αγκαλιάσω, είσαι πολύ γλυκούλης, θέλω να σε έχω φίλο μου, είσαι όμορφος, είσαι ο καλύτερός μου φίλος... και κάθε φορά γέμιζε η καρδούλα του αγάπη.
Προσπαθήσαμε να κολλήσουμε την καρδούλα του Μιχάλη μετά τα όμορφα λογάκια αλλά τίποτα δεν ήταν όπως πριν γι αυτό πρέπει να προσέχουμε γιατί οι πληγές από την καρδούλα και την ψυχούλα δεν γιατρεύονται τελείως.
Ζωγραφίσαμε τα συναισθήματα του Μιχάλη και τα κολλήσαμε από κάτω
Ζωγραφίσαμε με τα δαχτυλάκια μας μια καρδούλα γύρω από τον Μιχάλη τον χαρούμενο και ένα απογοητευτικό γύρω από τον Μιχάλη τον λυπημένο και δώσαμε υπόσχεση να μην στενοχωρήσουμε ποτέ κανέναν.
"ΟΧΙ ΣΤΟ ΞΥΛΟ, ΟΧΙ ΣΤΗ ΒΙΑ... ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΦΙΛΊΑ!"
Φουσκώσαμε χρωματιστά μπαλόνια και στείλαμε το δικό μας μήνυμα...
Ανταλλάξαμε τα μπαλόνια με τους φίλους μας, με μια ζεστή αγκαλιά και ένα γλυκό φιλί.
Παρακολουθήσαμε διάφορα βίντεο από το διαδίκτυο για τη
σχολική βία. Συζητήσαμε και σχολιάσαμε τις εικόνες.
"Νίκησε τον Νταή χωρίς να τον αγγίξεις" όπου ένα
παιδάκι αφηγείται, ζωγραφίζοντας σκηνές σχολικού εκφοβισμού, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά
που δέχονται σχολικό εκφοβισμό αλλά και προτείνει τρόπους για την επίλυση τους
χωρίς βία.
Ζωγραφίσαμε εντυπώσεις από την ιστορία μας:
